Babygebaren
Elk jaar worden pedagogisch professionals bij Wij zijn JONG met de cursus Focus op Baby’s opnieuw geschoold voor het verzorgen van baby’s. ‘Tijdens de cursus word je bewust gemaakt van hoe belangrijk het is om baby’s goed te lezen. Doen ze bijvoorbeeld hun mond open wanneer je ze iets te eten wil geven, dan weet je dat ze er zin in hebben.’ Belangrijke signalen vindt Els, want zo leer je beter op de behoeftes van het kind in te spelen. Dat versterkt de band. Ze gaat verder: ‘Je bent dan echt bezig met lichaamstaal. Doordat ik op hoog niveau dans, ben ik al veel bezig met bewegingen. Dat maakt gebaren ook zo leuk voor mij.’
Babygebaren gaan een stap verder: die helpen je de baby te begrijpen, en andersom de baby jou. ‘De effecten zijn heel mooi. Door een klein gebaar is de frustratie zo over. En kinderen gaan door gebaren veel sneller praten.’
Els legt uit: ‘De woordenschat van het kind wordt groter als ze op vroege leeftijd gebaren leren. Vanaf 6 maanden kun je beginnen met het leren van gebaren. Je praat met de gebaren erbij, en de baby neemt dat over. Hoe meer je het blijft doen, hoe beter ze het begrijpen. En ik zie dat écht gebeuren, de ontwikkeling daarvan. Ik ben pas kort bezig, maar ik vind het onwijs interessant om te zien.’
De theorie
De babygebaren-set bestaat uit een speciaal ontworpen kaartendeck. Els legt uit: ‘De deck bestaat uit 35 kaarten. Daarop zijn aan de ene kant plaatjes getekend, en aan de andere kant staat het gebaar. Dus dan zie je aan de ene kant een afbeelding van een appel, en aan de andere kant het teken in babygebaren. ‘Mama’ beeld je uit door je vinger op je wang te doen, en ‘Papa’, door je vinger op je kin te zetten.’ Els voegt toe: ‘Ik ben nu vooral bezig met de basisgebaren: papa, mama, allerlei dieren en eten en drinken. Ik probeer een selectie toe te passen, zodat de kinderen het ook echt begrijpen. Er valt nog een hoop te leren’, vertelt ze. ‘Ik vind het leuk om te leren, maar om het goed te onthouden moet ik het ook blijven doen.’
Taalachterstand
‘De gebaren doe ik dan ook op vaste momenten met de baby’s. Ook met de peuters, we doen het dan samen. Ik zie dat de kinderen rustiger worden van de gebaren, en ik zie ook al snel resultaat.’ Volgens haar heeft dat te maken met dat ze zich beter begrepen voelen: ‘Als ik zeg dat mama en papa bijna komen, dan begrijpen ze dat al. De vuistjes zijn dan minder gebald en het kind ontspant. Dan heb je dus al soort van wederzijdse communicatie. Dat vind ik zo mooi, dat je dat op zo’n jonge leeftijd al terugkrijgt. We onderschatten baby’s daarin echt.’ Naast dat het de band versterkt met de professionals, helpt het kinderen met een achterstand ook enorm: ‘Peuters met een achterstand in taal kun je met gebaren helpen om de taalontwikkeling te stimuleren. Gebaren zijn makkelijker dan het uitspreken van een taal. Vorig jaar had ik echt veel groepen met kinderen die een taalachterstand hadden, jammer dat ik hen toen nog niet op deze manier verder kon helpen.’
Aan de slag
In de tussentijd is ze flink aan het oefenen: ‘Ook thuis blijf ik het gebruiken. Mijn vriend overhoort mij weleens. Daarnaast vind ik het ontzettend leuk om het er met mijn collega’s over te hebben, en hen straks de gebaren te leren. Maar ik wil het allemaal eerst helemaal kennen, dan kunnen we er daarna met zijn allen mee aan de slag.’
